Daar zijn we weer!
Het heeft even geduurd, maar we hebben een plek gevonden met gratis wifi... Dus tijd voor een verhaaltje en uiteraard nieuwe foto's.
Inmiddels zijn we al helemaal gewend aan Australie en lijkt Thailand een eeuwigheid geleden, maar we zullen ons best doen Thailand nog zo goed mogelijk te beschrijven ;)

Ons laatste verhaal was geschreven op Koh Tao, waar we van plan waren ons duikbrevet te halen. Het was echter vrij slecht weer op Koh Tao en ondanks dat alle duikinstructeurs ons verzekerden dat we echt wel ons brevet konden halen en het zicht heus niet heel slecht was, hebben we besloten om het niet te doen. In plaats daarvan zijn we naar Koh Pha Ngan gegaan, een klein eilandje vlakbij Koh Tao en Koh Samui dat vooral bekend staat om de Full Moon Party's. We hadden gelezen dat het halen van je duikbrevet daar maar 50euro duurder was, maar dat de plekken om te duiken mooier waren en de groepen kleiner. Dan daar maar ons brevet halen. Eenmaal op Koh Pha Ngan aangekomen bleek echter dat geen een duikschool in de dagen dat wij er waren ging duiken. Volgens hen was het zicht wel te slecht... blij dat we geen 250euro hebben uitgegeven op Koh Tao voor een papiertje dat vooral gebaseerd is op duiken in het zwembad.
Koh Pha Ngan was het laatste eiland wat we bezocht hebben in Thailand en was samen met Koh Lanta wel een van de mooisten. Een goeie om mee af te sluiten :)

Na Koh Pha Ngan zijn we via Suratthani (een stad in het zuiden van Thailand; ontzettend warm en goor) teruggevlogen naarBangkok om onze laatste dagen (kerstmis!)in Thailand daar door te brengen. Wat Fred zei in zijn reactie op ons eerste verhaal klopte: de tweede keer vonden we Bangkok lang niet zo verschrikkelijk. We waren gewend aan de warmte en kenden de trucjes, waardoor we nu echt konden genieten van onze tijd in de stad.
Dat genieten werd ook wel een klein beetje gemakkelijker gemaakt doordat we drie maanden voor we op reis gingen een extreem luxe hotel hadden geboekt voor eerste kerstnacht. Onze kamer op de 52e verdieping van het Lebua at State Tower hotel (het hotel uit The Hangover 2) was echtgeweldig. We hadden een hal, twee badkamers, een inloopkast/kamer, een keuken, gigantische woon/eetkamer, een grote slaapkamer en twee balkons. In beide badkamers stonden mandjes klaar met genoeg shampoo/bodylotion/handdoeken/badjassen/etc voor een week, maar na drie uur stond housekeeping voor de deur of we soms nog iets extra's wilden.Bizar! Nadat we uren als kleine kinderen rond hebben gedwarreld in de badjassen en pantoffels van het hotel hebben we roomservice besteld en in onze eigen kamer genoten van een overheerlijk kerstdiner :) Hierna zijn we nog naar de bar op het dak van het hotel gegaan om cocktails te drinken... Een hele fijne eerste kerstdag en avond!!!
Tweede kerstdag hadden we een goedkoper hotel in Bangkok, met de mazzel van een zwembad op het dak. Dus zo hebben we tweede kerstdag doorgebracht: liggend aan het zwembad op een dakterras in Bangkok. Heel leuk, maar toch voelde het niet echt als kerst. Om de een of andere reden hadden we rond die tijd erg veel zin om te gourmetten.....

Dus.... Dat was Thailand! Nu Australie, wat allemaal iets verser in het geheugen zit ;)
28 December kwamen we aan in Sydney, zonder een hostel of wat dan ook geboekt te hebben... Dat bleek niet erg verstandig. In verband met oud en nieuw zat in Sydney elk hostel vol en hadden alleen de dure hotels nog kamers vrij. Zij hadden hun prijzen alleen ook nog even verviervoudigd in verband met de drukte. Dat werd dus geen verblijf in Sydney maar in Parramatta, een van de buitenwijken van Sydney. Daar hebben we verplicht ons luxeleventje nog even moeten doorzetten met een fitnessruimte en zwembad in het hotel. Erg vervelend.
Met oud en nieuw zijn we rond drie uur richting Sydney gegaan. We hadden in Thailand gehoord dat de beste plekken om het vuurwerk te zien erg snel vol zijn en je daar zeker rond een uur of vijf/zes 's avonds moet zijn. Toen wij rond een uur of vier voor de hekken stonden bleek echter dat de beste plekken al urenlang vol waren. Blijkt dat die gekke Aussies rond twaalf uur, bepakt met tenten en complete voedselvoorraden al naar de beste plekken gaan en gewoon twaalf uur gaan wachten op het vuurwerk.
Na een tijdje zoeken hebben we toch nog een plek gevonden in de haven, waar na een tijdje een Nederlandseen een Amerikaanse jongen voor ons kwamen zitten. Daar kwamen later nog een meisje uit Engeland en een meisje uit Noorwegen bij, met hen hebben we NYE gevierd. Was erg leuk, ondanks het feit dat alcohol verboden was. Iets wat in Nederland ondenkbaar lijkt: oud en nieuw vieren zonder alcohol. Nederlanders als we zijn hadden we dan ook een tasje mee naar binnen weten te sneaken, zodat we als een stelletje pubers stiekem onze portie alcohol naar binnen konden werken. Is wel minder leuk als je de enige bent.
Het vuurwerk was gigantisch en indrukwekkend, heel gaaf om een keer gezien te hebben. Toch kregen wij het idee dat dit vuurwerk voor de Aussies zelf een soort formaliteit was. Iedereen was erg braaf het vuurwerk aan het afwachten en ging daarna naar huis. In de hele stad zijn we twee pubs tegen gekomen die natijd open waren (en afgeladen vol), verder was nergens iets te doen en was nergens alcohol te verkrijgen.

Na ons verblijf in Parramatta zijn we nog drie nachten in Sydney verbleven, in een hostel midden in de stad. Vanaf daar hebben we de stad een beetje verkend en ons verblijf voor de daarop volgende twee weken geboekt: een Jucy campertje.
Deze 'camper' is eigenlijk gewoon een omgebouwde Toyota Lucida en was ideaal om Australie mee te verkennen. We zijn van Sydney via de oostkust naar Airlie Beach gereden. Vanaf Airlie Beach zijn we een dag naar the Great Barrier Reef gegaan waar we hebben gedoken. Omdat we geen duikbrevet hebben werden we een half uur aan de hand genomen door een instructeur, maar dat maakte helemaal niets uit: het was echt ontzettend cool. Er zwom zelfs een gigantische vis rond die gewend was geraakt aan de duikers en het leuk vond om aangeraakt te worden. Heel vreemd om op tien meter diepte een vis te aaien. Maar wel leuk :)
In totaal hebben we 4000 kilometer gereden in ons campertje en hebben in die tussentijd een goed beeld gekregen van het leven in Australie (de oostkust in ieder geval). We hebben ook veel dingen gezien en gedaan: zo zijn we naar een koala ziekenhuis geweest, hebben we wilde dolfijnen gevoerd, hebben we geslapen in de wildernis van de Nationale Parken van Australie en hebben we een avond doorgehaald met Aussies op een caravan park in Pacific Palms.
Martijn is in die twee weken ook een expert geworden in het spotten van wilde kangoeroes. Pascal kwam helaas niet verder dan koeien (wat in Nederland natuurlijk wel van pas komt).

We zijn het er over eens dat we Australie een ontzettend mooi land vinden en dat het veel te groot is om in zes weken te zien. Het schijnt wanneer je alleen langs de kust rijdt en alle grote steden wilt zien, je een tocht van 22.000 kilometer moet maken. We hebben dus nog 18.000 te gaan. Leuk voor het pensioen ;)
De Australiers zijn echt ontzettend vriendelijk en beleefd, soms in zoverre dat je er bijna bang van wordt. Overal is het 'please', 'thank you' en 'sorry' en iedereen is bereid te helpen. Opzich heel chill natuurlijk, maar we missen een beetje de Nederlandse brutaliteit/vrijheid. We hebben het idee dat mensen in een hokje zitten en daar keurig in blijven. Zou leuk zijn om ze een keer helemaal los te zien gaan, maar we twijfelen in hoeverre ze dat hier kunnen. Een voorbeeld is het niet drinken van alcohol met oud en nieuw: alle Aussies waren hier tevreden mee en gaven aan dat er zo tenminste niet werd gevochten. Als je zo'n regel in Nederland wil invoeren wordt er waarschijnlijk op het moment dat je probeert de regel door te voeren al gevochten.

Dus ondanks alle heerlijkheden en de mate waarin we genieten van al het moois, blijft het 'Oost west, thuis best'.

Veel liefs!